Surname Genealogy Pages
(Levens)Verhalen
Treffers 51 t/m 100 van 168 » Zie Galerij
| # | Klikplaatje | Beschrijving | Verbonden met |
|---|---|---|---|
| 51 |  | Een paar mannen zijn ieder afzonderlijk op een bepaalde plek zomaar gegrepen en een eind verderop neergesmeten. Status: Gelokaliseerd; | |
| 52 | | Een stel jongens wachtte op een man met een kruiwagen. Toen ze het geluid van een kruiwagen hoorden, dachten ze dat hij eraan kwam. Toen ze gingen kijken, was er echter niets te zien: de man zou pas een uur later werkelijk verschijnen. Het geluid van de kruiwagen was een voorbode. Status: Gelokaliseerd; | |
| 53 |  | Een vrouw hoort iedere nacht timmergeluiden en vermoedt dat er nieuwe huizen gebouwd gaan worden. Het vermoeden komt uit: het timmeren is een voorbode geweest. | |
| 54 | | Een vrouwelijke belezer kan verstuikingen genezen. Ze prevelt er spreuken bij. | |
| 55 | | Een weerwolf is te vergelijken met een nachtmerrie. Een weerwolf kwelt de mannen en een nachtmerrie valt de vrouwen lastig. Status: Gelokaliseerd; | |
| 56 | | Eerde Hut | |
| 57 | | Egbert Spinder Status: Gelokaliseerd; De pech van autobezit. | |
| 58 | | Elafius Elafius was recorded as a British figure of the fifth century AD | |
| 59 | | Elf bewoners in een klein boerderijtje aan de Westerein Femkje Hoogsteen-Douma was veertien jaar toen de eerste onderduikers op de zolder van de boerderij van haar ouders in Drogeham kwamen wonen. Zij vertelde het geheim als eerste aan haar drie jaar oudere broer Rienk: ,,Ze hebben denk ik ook wat joods bloed.†Rienk vertelt: ,,Toen ik Leendert Porcelein zag, dacht ik: nou dit is een echte jood.†De gisteren 76 jaar geworden Femkje Douma-Hoogsteen uit Drogeham en haar 79-jarige broer Rienk uit Oldenzaal namen gisteren in de gereformeerde basisschool Oranje Nassau in Kootstertille het Yad Vashem-ereteken in ontvangst namens hun overleden ouders. Ter erkenning van de moed en heldendaad van de familie Hoogsteen krijgen Beitske Hoogsteen-Bruinsma en Hendrik Hoogsteen postuum een onderscheiding van de staat Israël. ,,Zij waren als een eiland van leven in een zee van doodâ€, zo vertelde J.H. Levy van de Ambassade van Israël. De staat Israël eert met Yad Vashem niet-joodse mensen die tijdens de holocaust vaak met gevaar voor eigen leven joodse medeburgers hebben gered of hebben proberen te redden. Inmiddels hebben ruim 4200 Nederlanders zo’n onderscheiding gekregen. Wereldwijd zijn dat zo’n elfduizend personen. Het in huis halen van joodse onderduikers bracht enorme risico’s met zich mee. Toch stond de familie er niet constant bij stil. ,,Je leefde van morgen tot avond en van de avond weer tot aan de morgenâ€, vertelt Hoogsteen in zijn speech. Zijn zus is blij voor haar ouders, maar ze vindt het heel jammer dat ze het ereteken niet zelf kunnen krijgen. ,,Ik ben wel trots op mijn ouders.†Hendrik en Beitske hadden de bijbel als richtlijn voor het leven. Zij hebben de mensen dan ook uit christelijke overtuiging geholpen. Toen de neef van Hoogsteen hen vroeg of ze joodse mensen wilden helpen, hebben ze er, volgens Femkje, niet lang over na hoeven denken. ,,Mensen in nood moet je helpen.†Rienk en Femkje zijn het erover eens dat hun ouders het in huis nemen van joodse mensen nooit hebben gezien als een heldendaad. ,,Ik zal u binnen mijn muren een plaats geven en een naam.†Dat is de betekenis van de woorden Yad Vashem. De boerderij van de familie Hoogsteen was een ideale plek voor onderduikers, omdat het ver van de bewoonde wereld lag. De boerderij op het Westerend had geen gas, elektriciteit of stromend water. Buiten stond een waterput met pomp en verlichting was er dankzij olielampen en kaarsen. Het vee bestond uit enkele kippen en drie koeien. Het gezin bestond uit vier mensen, later kwam daar nog een tante bij. Het huis was maar op vier mensen berekend. Uiteindelijk hebben er tijdens de Tweede Wereldoorlog elf mensen gewoond. In het boerderijtje waren diverse schuilplaatsen gemaakt voor het geval de nazi’s een inval zouden doen. Ook op het land was een schuilgelegenheid gemaakt, een hol onder de grond. Een paar maal zochten de onderduikers hier hun toevlucht bij dreigend gevaar. Ook Rienk verstopte zich hier, omdat hij verplicht was in Duitsland (Arbeitseinsatz) te werken. Aan het einde van de oorlog werd het gevaarlijk in huize Hoogsteen. Acht weken voor de bevrijding werden de onderduikers daarom elders ondergebracht. In het dorp ging het gerucht dat de Duitsers op zoek waren naar joden. De onderduikers die hun intrek bij het gezin hadden gevonden, hebben de bevrijding in 1945 niet met elkaar kunnen meemaken. Na de tijd hebben ze elkaar nog wel vaker ontmoet. Dankzij de inspanningen van de familie Hoogsteen hebben ze de oorlog overleefd. De onderduikers zelf leven niet meer. Hun kinderen zijn de familie van Rienk en Femkje nog altijd enorm dankbaar. Een van de meest gedenkwaardige momenten was de geboorte van het meisje Johanna Beitske op 7 januari 1945. Haar vader zat ondergedoken bij de familie Hoogsteen en de moeder, die Nederlandse was, was kort daarvoor uit Amsterdam overgekomen. De tweede naam was een eerbetoon aan Beitske Hoogsteen. Een stukje uit de krant; gekregen van Willem Grietje Hoogsteen van Dijk | |
| 60 | | Elizabeth Hendriks Pauwels story | |
| 61 | | Enkele mensen waren bang voor hekken in Hardegarijp | |
| 62 | | Even Kennis Maken | |
| 63 |  | Familie van Aaltje van der Tuin wil aanklacht tegen dr. Overdiep | |
| 64 | | Femke over Arjen | |
| 65 | | Fokke Kooistra fertelt diel 1 | |
| 66 | | Fokke Kooistra fertelt diel 2 | |
| 67 | | Fotograaf Rinus Schievink overleden Papendrecht - In de nacht van vrijdag op zaterdag 24 oktober overleed Rinus Schievink als gevolg van een acute hartstilstand. Zijn zoon Wiebe vocht nog tevergeefs voor het leven van zijn vader door toepassen van reanimatie, maar ook de ambulancedienst kon niets meer uitrichten. Rinus Schievink was bekend als de oprichter en eigenaar van de fotografiewinkel Schievink aan de Brederodelaan. Rinus Schievink is een van Papendrechts bekendste fotografen, die al heel jong met een camera op pad ging. Hij heeft in 2014 zijn foto’s geschonken aan Dorpsbehoud, een bijzonder waardevolle aanvulling voor hun archief. Rinus Schievink werd 67 jaar. Achterblijven zijn vrouw Adrie, kinderen Petra en Wiebe en vijf kleinkinderen. Op vrijdag 30 oktober om 10:30 uur wordt de afscheidsdienst gehouden in de Bethlehemkerk aan de Van der Palmstraat. Aansluitend zal de begrafenis plaatsvinden op de begraafplaats aan de Admiraal de Ruyterweg omstreeks 12:00 uur. Op donderdag 29 oktober is er gelegenheid tot condoleren van 19:00 uur tot 20:30 uur in de Bethlehemkerk | |
| 68 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 69 |  | Frits Deuling aan de wandel 1 | |
| 70 |  | Frits Deuling aan de wandel 2 | |
| 71 | | Geertje Alma historie Sedert deze week heb ik via mail contact dus met Wytske (Wieke) de haan Alma, dochter van Eelke Alma en Trijntje Praamstra, en er komen via de mail veel verhalen los over de familie, Eentje ervan krijgt as vrijdag een vervolg, van geertje alma die met zowel Geert van der Hoek is gehuwd als wel met Jochum Smook is een verhaal die veel stof doet opwaaien in de familie, Een dochter van geertje en jochum smook , genaamd gerda smook heb ik sedert enkele jaren contact mee. Ik ben er eens geweest, zij wist en weet niks van haar halfbroers en -zusters. Daar komt dankzij (een klein beetje mijn schuld) Wieke de Haan Alma as vrijdag verandering in, want dan gaat deze Gerda Smook voor het eerst in haar leven haar halfbroer Teake van der Hoek ontmoeten in Harkema. Geertje Alma is terwijl haar man Geert van der Hoek door Duitsers te werk was gesteld in Frankrijk in 1944 door een Duitse soldaat het hof gemaakt en hij heeft haar op een kar van Harkema naar Groningen gebracht omdat hij daar heen moest. Zij heeft toen haar nog 5 levende kinderen die huilend achter de kar aanliepen achtergelaten. Vandaar dat de familie Alma gebrouileerd was. De broer van Gerda genaamd Bruno die in 1945 is geboren te Groningen is waarschijnlijk van die Duitse soldaat. Hij volet zich ook geen Smook, laat staan Van der Hoek. Hij heeft geen contact met zijn zusters en broers van de Smook en De van der Hoek familie. Toen Geert van der Hoek terugkwam uit Frankrijk is hij samen met 2 broers van Geertje Alma naar Groningen gegaan waar zij inmiddels met Jochum Smook begonnen was aan een gezin. Daar hebben ze samen zowel Jochum Smook alsook Geertje Alma in elkaar geslagen en daarvoor hebben ze een tijdje vastgezeten in de Marwei gevangenis van Leeuwarden. Toen Andrieske Bekkema overleed in het Dr Lodder paviljoen te Drachten werd ze opgebaard in de voorkamer van de woning van zoon Eelke Alma en Trijntje Praamstra. Toen de heren buiten stonden en de dames binnen waren, stopte er een grote auto waar Geertje Alma uitstapte om afscheid te nemen van haar moeder. De heren buiten wouden haar tegen houden en scholden haar uit met oa de vraag wat moet jij hier. Omdat Eelke zei dit is mijn erf en ik bepaal wat hier gebeurt, en als zij afscheid wil nemen van mem dan mag dat van mij. Of ze nog meegeweest is naar het kerkhof te Harkema is mij niet bekend. Elk jaar kwam er bij Eelke en Trientje een kerstkaart of een brief binnen van de familie Smook uit Groningen. Maar die werd elke keer apart gelegd en daar werd niet over gesproken. Ik ga binnenkort op bezoek bij Wytske en hoop dat haar vader Eelke dan ook kan zien, hij is herstellende van een zware longontsteking en heeft echt op het randje gelegen, Eelke Alma en Taeke van der Hoek vinden het fijn dat er weer familie is die ze kunnen zien, dus spannend wat er as vrijdag gaat gebeuren. Op zaterdag 22 maart 2014 heb ik een ontmoeting met Wieke de Haan-Aalma, dochter van Eelke Alma en Trijntje Praamstra. Door haar inzet en die van Willem Weening hebben Teake van der Hoek en zijn halfzus Gerda Smook nu regelmatig contact met elkaar,. Beide zijn kinderen van Geertje Alma, die schijnt in 1943 wat om te hebben geslagen met wat Duitse soldaten en is met die Duitse soldaten vertrokken naar Groningen op een kar achterlatende haar 5 kinderen, terwijl haar eerste man Geert van der Hoek in Frankrijk te werk was gesteld door de Duitsers. De eerste keer dat zij weer terug kwam naar Harkema was toen haar moeder Andrieske Bekkema werd begraven en lag opgebaard in de voorkamer van het huis van Eelke en Trijntje. De dames waren allemaal binnen en de heren stonden buiten toen er een grote auto voor kwam rijden waar 3 mensen uit stapten waaronder Geertje Alma. De broers van haar zeiden toen tegen haar, wat moet je hier, je hebt hier niets te zoeken, waarop Eelke zei dat het zijn huis was en zijn erf en hij bepaalde wat er wel of niet gebeurde op zijn erf en dat zij afscheid mocht komen nemen van haar moeder. Het schijnt dat Eelke elk jaar met kerst/oud-en-nieuw contact had met Geertje die al in het Groninger land woonde, Eelke is redelijk van gezondheid heeft een zware longontsteking gehad waar hij van herstellende is Het schijnt dat toen Geert van der Hoek terug kwam van de tewerksteling te Frankrijk, dat hij samen met 2 van zijn zwagers naar alle waarschijnlijkheid Andries en Ritske Alma is afgereisd naar het Groninger land om verhaal te gaan halen bij Geertje Alma en haar nieuwe echtgenoot Jochum Smook, en haar en Jochum hebben mishandeld. Daarvoor hebben de drie heren uit Harkema enige tijd vast gezeten in de gevangenis te Leeuwarden. Johan Zwart | |
| 72 | | Geluiden bij spookhuis. Status: Gelokaliseerd; | |
| 73 | | Gerrit Mozes 1 Status: Gelokaliseerd; | |
| 74 | | Gerrit Mozes 2 Status: Gelokaliseerd; | |
| 75 | | Gerrit Mozes 3 Status: Gelokaliseerd; | |
| 76 | | Gerrit Mozes 4 Status: Gelokaliseerd; | |
| 77 |  | Getuige Aaltje van der Tuin van 'Wijkstra-moorden': 'Ik word nog 100 jaar volgens mijn huisarts' | |
| 78 | | Grietje van der Veen-Bonnema was het geheugen van Harkema. Ze wist heel veel van het dorp en de bewoners. De laatste jaren bracht ze door in "'t Suyderhuys" in Surhuisterveen. Hier ben ik driemaal bij haar op visite geweest. Als ik dingen van vroeger wilde weten ging ik naar Grietje. De meeste vragen hoefde ik niet eens te stellen. Tijdens het gesprek had Grietje mij al veel antwoorden gegeven, terwijl ze niet eens wist wat ik zou vragen. Ze kon het heel goed pratende houden. Ze wist zelfs m'n geboortedatum uit het hoofd. "Dû bist berne op in tongersdei om 1.30 oere. Ûs Wipke is in wike letter ek op in tongersdei berne. Met het overlijden van Grietje van der Veen-Bonnema is veel kennis over vroeger verloren gegaan. Eigenlijk had ze een boek moeten schrijven of laten schrijven. De laatste keer was ik bij Grietje op visite met mevrouw Peursum. Grietje en twee tantes van mevrouw Peursum waren vroeger vriendinnen. Terwijl de dames herinneringen ophaalden, promoveerde Grietje mij als ober en ook moest ik voor de catering zorgen. We hadden toen een mooie middag. Grietje was de laatste van het gezin van Arjen Bonnema en Sjoukje van der Tuin. | |
| 79 | | Harcko Iwema Status: Gelokaliseerd; | |
| 80 | | Harm voorspelde Harkema al een grote toekomst. Status: Gelokaliseerd; Harm Schievink heeft een keer voorspeld dat Harkema een stad zou worden, al zou hij het zelf niet meemaken. Nu begint het erop te lijken en Harkema is de grootste plaats in de gemeente. | |
| 81 | | Heks kwelt iemand door naalden in een pop te steken. Status: Gelokaliseerd; Een vriend van Harm Schievink woont bij zijn oma in de Ham. Oma heeft een grote pop. Als er niemand thuis is, heeft ze het er druk mee. Op een keer staan de jongens te gluren, oma pakt de pop en steekt er met kracht spelden in. Ze gaan weg en komen later terug. Oma staat dan nog spelden in de pop te steken. Harm hoest luid. In een ommezien heeft de oude vrouw het poppenspul aan de kant. | |
| 82 | | Helmdraagster Clairvoyant Status: Gelokaliseerd; Een helmdraagster moet er 's nachts vaak uit om dingen te zien. A clairvoyant has to get out at night to see things. | |
| 83 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 84 | | Het verhaal van Sterke Hearke en de ploeg. (De verteller veronderstelt dat de rest van het verhaal bekend is.) Status: Gelokaliseerd; | |
| 85 | | Hoe herken je een heks? How do you recognise a witch? Status: Gelokaliseerd; Als een oude vrouw met haar hand over de knoppen van een stoel wrijft, kan je er zeker van zijn dat ze een heks is. When an old woman rubs over the knobs of a chair with her hands, you can be sure she is a witch. | |
| 86 | | Hoewel Pier niet in Buitenpost woonde, was hij hier toch één der meest bekende, gevreesde en beruchtste collaborateurs. Zijn naam alleen al bracht schrik en angst. Het verzet, maar ook de mannen ‘in de leeftijd’ moesten dubbel oppassen wanneer Pier in de buurt was | |
| 87 | | Hond ziet duivel Dog sees devil Status: Gelokaliseerd; Een hond weigert de weg van zijn baasje te vervolgen als het dier de duivel op de brug ziet zitten. A dog refuses to follow his master, when it sees the devil sitting on a bridge. | |
| 88 | | Hurde Hollen Haaije en Reintje werden verliefd, en Haaije wilde naar Amerika. Reintje had daar al twee broers. Haar oudere broer Jan emigreerde in 1888 en haar broer Halbe in 1889. Beide gingen naar Michigan maar nu was Jan in Maxwell, New Mexico. Jan vertelde Haaije dat hij naar New Mexico moest komen om samen met hem te boeren. Er was daar een kleine Nederlandse nederzetting begonnen door de Christelijk Gereformeerde Kerk. Jan was alleen en zocht een landbouwpartner. Reintje haar ouders hadden geweigerd hun toestemming te geven om te trouwen. | |
| 89 | | In een bepaalde schuur is vroeger een kind vermoord. Dieren en mensen kunnen tot vandaag de dag niet zonder gevaar voor eigen leven overnachten in de schuur. Het is een spookschuur. Status: Gelokaliseerd; | |
| 90 | | In memoriam Esmeralda was 25 jaar toen zij letterlijk aan de hand van haar consulent van DWT werd meegenomen naar Rechtop. Haar sociale wereld was zo klein, dat zij non-stop bezig was met facebooken en bloggen. Ze had enkel virtuele vrienden. Haar ouders waren gescheiden. Vader was door alcoholverslaving overleden, zij had hem in zijn huis dood aangetroffen. Na zijn overlijden had ze de schuld van vader in onwetendheid op zich genomen en was bezig met elke maand € 50,- af te betalen. Moeder woonde op de camping in de Achterhoek met een driepotige kat. Esmeralda was geopereerd aan een maagverkleining, kort voordat ze bij Rechtop kwam. Haar hele leven was zij al ‘de dikkerd’ en inmiddels had ze een gewicht van 175 kilo. Bij Rechtop werd zij voor het eerste gezien als Esmeralda, die veel in haar mars had. In het begin zat ze alleen maar op een stoel, de kat uit de boom kijkend. Al snel kwamen we achter haar passies: praten en bloggen in het Engels, haar moeder, katten en tatoeages. Nog nooit van haar leven was ze in Deventer op het terras gaan zitten. Simpelweg omdat zij in geen enkele stoel paste. Nog nooit had zij als volwassene de autogordel om kunnen doen, niet alleen omdat die niet paste, maar ook omdat ze nooit mee mocht. Nog nooit had ze gedanst in aanwezigheid van anderen, of kunnen dromen over mensen waar ze altijd bij terecht kon, of die bij haar kwamen logeren, gewoon om wie zij was. Bij Rechtop werd ze letterlijk meegesleurd naar de stad en er werd een plekje gezocht op een terras waar ook zij kon zitten; een kruk zonder leuning. Ze mocht mee in de auto en ze kwam erachter dat de gordel paste. Met Oud en Nieuw danste ze zoals ze nog nooit gedaan had. Mensen bleven eten en crashten na het samen stappen in de stad bij haar op de bank. Ze ging klanten bij Rechtop helpen en voerde, door haar ervaring als blogger, als de beste gegevens in in ons systeem. Het mocht nog geen twee jaar duren. Esmeralda had net de schuld van haar vader afgelost. In december 2011 hoorden we dat haar moeder Cobie weer kanker had. Esmeralda en Cobie hebben de kerst nog met Rechtop gevierd. In april 2012 zijn we met Rechtoppers naar Cobie gereden, die ondertussen in het verzorgingshuis zat. Rond Pasen is zij overleden. Onder de overlijdenskaart van haar moeder stond enkel de naam van Esmeralda. We hebben ervoor gezorgd dat zij niet de schuld en de stacaravan van haar moeder over zou nemen. Twee dagen heeft ze op de camping naar de driepotige kat van moeder gezocht, die ze uiteindelijk vond en meenam naar huis, want dat was nog het laatste wat ze had van haar moeder. Maar Esmeralda voelde zich eenzaam. Ze voelde dat ze ziek was, liep ziekenhuis in en uit en zei weleens: ‘Ik heb het gevoel dat ik doodga.’ Van al haar dromen; vliegen naar haar nicht in Engeland, concerten bezoeken en nog veel meer, kon ze er nog één waarmaken, namelijk met een aantal Rechtoppers de Wandelvierdaagse lopen. Esmeralda is in augustus 2014 overleden. Rechtop mocht de afscheidsceremonie verzorgen. Haar as is op hetzelfde veld als dat van haar moeder door de Rechtoppers verstrooid. | |
| 91 | | Interview Fokke Spinder door Mariella Spinder, 1985, 13 jaar oud, voor werkstuk school. | |
| 92 | | Interview Jan-Roelof Haan door Mariella Spinder, 1985, 13 jaar oud, voor werkstuk school | |
| 93 | | Introduction | |
| 94 | | Jaime moved back to Grand Rapids where she managed nite clubs and then became the first ever woman Sales Representative for Westside Beer selling Budweiser products | |
| 95 |  | Jan Roelof Haan auto-ongeluk 1970 | |
| 96 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 97 | | John Kamstra Memorial John Kamstra, age 81, of Hudsonville, went to be with his Lord and Savior on Thursday, November 22, 2012. He is survived by his wife of 60 years, Esther; children, Linda and Dave Horjus, John Kamstra, Bruce and Sam Kamstra, Randy and Pam Kamstra; 8 grandchildren; 8 great grandchildren; brother, Ron Kamstra; sisters, Joyce Roelofs, Nancy Thomas. A celebration of life service will be held on Tuesday at 2:00 P.M. at the Grand Rapids First Church Prayer Chapel, 2100 44th St. SW, Grand Rapids, MI 49519. Friends may meet with the family at the VanderLaan Funeral Home on Sunday from 2 to 5 P.M. Memorial contributions may be made to the CrossRoad Prison Ministries or the Royal Rangers of the Grand Rapids First church. | |
| 98 |  | Joukje Hoeksma-Couperus wordt 100 jaar Uit de Feanster courant 31-12-1980 Mevr. Joukje Hoeksma-Couperus viert haar 100-ste verjaardag. Ze werd geboren op 27-12-1880 te Augustinusga. In 1907 trad de toen 27-jarige in het huwelijk met Taeke Hoeksma afkomstig uit Drogeham. Tot 1924 woonde het echtpaar in het buurtschap Witveen onder Oostermeer. In 1924 verhuisden ze naar de Tillebuorren -Drogeham. | |
| 99 | | jurgen voortman doopvont van de lutherse kerk in badbergen | |
| 100 | | Kadastrake gegevens Kadastrale gemeente: Veenwouden, Sectie: C Minuutplan: Veenwouden C1 Eigenaar: Dedde Oenes Kloosterman Beroep: Arbeider Woonplaats: Zwaagwesteinde Legger nr: 211 Perceelnrs In gebruik als Oppervlak Klasse Belasting 655 cc Bouwland 3290 4 655 dd Huis 60 1 3 |
Deze site wordt aangemaakt door The Next Generation of Genealogy Sitebuilding v. 12.2, geschreven door Darrin Lythgoe © 2001-2024.
Gegevens onderhouden door Alex Spinder. | Data Beschermings Beleid.